Broj hadisa: 113
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ، قَالَ حَدَّثَنَا عَمْرٌو، قَالَ أَخْبَرَنِي وَهْبُ بْنُ مُنَبِّهٍ، عَنْ أَخِيهِ، قَالَ سَمِعْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ، يَقُولُ مَا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَحَدٌ أَكْثَرَ حَدِيثًا عَنْهُ مِنِّي، إِلاَّ مَا كَانَ مِنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو فَإِنَّهُ كَانَ يَكْتُبُ وَلاَ أَكْتُبُ. تَابَعَهُ مَعْمَرٌ عَنْ هَمَّامٍ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ.
PRIČAO NAM JE Ali b. Abdullah, njemu Sufjan, ovome Amr koji je rekao da ga je obavijestio Vehb b. Munebbih prenoseći od svoga brata, da je izjavio:
– Čuo sam Ebu-Hurejru gdje govori: “Među drugovima Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, više hadisa od mene imao je samo Abdullah b. Amr, jer je on (hadise) pisao, a ja nisam.” Vehbu ibni Munebbiha u drugom senedu slijedi Ma'mer prenoseći gornji hadis od Hemmama, (a ovaj) od Ebu-Hurejre.
