Broj hadisa: 114
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سُلَيْمَانَ، قَالَ حَدَّثَنِي ابْنُ وَهْبٍ، قَالَ أَخْبَرَنِي يُونُسُ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ لَمَّا اشْتَدَّ بِالنَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم وَجَعُهُ قَالَ ” ائْتُونِي بِكِتَابٍ أَكْتُبُ لَكُمْ كِتَابًا لاَ تَضِلُّوا بَعْدَهُ ”. قَالَ عُمَرُ إِنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم غَلَبَهُ الْوَجَعُ وَعِنْدَنَا كِتَابُ اللَّهِ حَسْبُنَا فَاخْتَلَفُوا وَكَثُرَ اللَّغَطُ. قَالَ ” قُومُوا عَنِّي، وَلاَ يَنْبَغِي عِنْدِي التَّنَازُعُ ”. فَخَرَجَ ابْنُ عَبَّاسٍ يَقُولُ إِنَّ الرَّزِيَّةَ كُلَّ الرَّزِيَّةِ مَا حَالَ بَيْنَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَبَيْنَ كِتَابِهِ.
PRIČAO NAM JE Jahja b. Sulejman, njemu Ibni-Vehb, ovome Junus prenoseći od Ibni-Šihaba, (ovaj) od Ubejdullaha b. Abdullaha, (a on) od Ibni- Abbasa, da je kazao:
– Kada se Vjerovjesniku, sallallahu alejhi ve sellem, pogoršala njegova bolest, rekao je: “Donesite mi sredstva za pisanje da vam dam napisati pismo poslije koga nećete zalutati!”
Omer je tada kazao: “Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem, savladala je njegova bolest, a mi imamo Allahovu Knjigu i ona nam je dovoljna. Ashabi se oko toga raziđoše i žagor se povećao. Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, reče: “Idite od mene! Kod mene (ta) prepirka nije potrebna!”
Kasnije je izašao i Ibni-Abbas govoreći: “Zaista šteta, i to opća šteta, što je Allahov Poslanik spriječen da napiše svoju knjigu (pismo).”
