Broj hadisa: 63
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، قَالَ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ، عَنْ سَعِيدٍ ـ هُوَ الْمَقْبُرِيُّ ـ عَنْ شَرِيكِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي نَمِرٍ، أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ، يَقُولُ بَيْنَمَا نَحْنُ جُلُوسٌ مَعَ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فِي الْمَسْجِدِ، دَخَلَ رَجُلٌ عَلَى جَمَلٍ فَأَنَاخَهُ فِي الْمَسْجِدِ، ثُمَّ عَقَلَهُ، ثُمَّ قَالَ لَهُمْ أَيُّكُمْ مُحَمَّدٌ وَالنَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم مُتَّكِئٌ بَيْنَ ظَهْرَانَيْهِمْ. فَقُلْنَا هَذَا الرَّجُلُ الأَبْيَضُ الْمُتَّكِئُ. فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ ابْنَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” قَدْ أَجَبْتُكَ ”. فَقَالَ الرَّجُلُ لِلنَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم إِنِّي سَائِلُكَ فَمُشَدِّدٌ عَلَيْكَ فِي الْمَسْأَلَةِ فَلاَ تَجِدْ عَلَىَّ فِي نَفْسِكَ. فَقَالَ ” سَلْ عَمَّا بَدَا لَكَ ”. فَقَالَ أَسْأَلُكَ بِرَبِّكَ وَرَبِّ مَنْ قَبْلَكَ، آللَّهُ أَرْسَلَكَ إِلَى النَّاسِ كُلِّهِمْ فَقَالَ ” اللَّهُمَّ نَعَمْ ”. قَالَ أَنْشُدُكَ بِاللَّهِ، آللَّهُ أَمَرَكَ أَنْ نُصَلِّيَ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسَ فِي الْيَوْمِ وَاللَّيْلَةِ قَالَ ” اللَّهُمَّ نَعَمْ ”. قَالَ أَنْشُدُكَ بِاللَّهِ، آللَّهُ أَمَرَكَ أَنْ نَصُومَ هَذَا الشَّهْرَ مِنَ السَّنَةِ قَالَ ” اللَّهُمَّ نَعَمْ ”. قَالَ أَنْشُدُكَ بِاللَّهِ، آللَّهُ أَمَرَكَ أَنْ تَأْخُذَ هَذِهِ الصَّدَقَةَ مِنْ أَغْنِيَائِنَا فَتَقْسِمَهَا عَلَى فُقَرَائِنَا فَقَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ” اللَّهُمَّ نَعَمْ ”. فَقَالَ الرَّجُلُ آمَنْتُ بِمَا جِئْتَ بِهِ، وَأَنَا رَسُولُ مَنْ وَرَائِي مِنْ قَوْمِي، وَأَنَا ضِمَامُ بْنُ ثَعْلَبَةَ أَخُو بَنِي سَعْدِ بْنِ بَكْرٍ. رَوَاهُ مُوسَى وَعَلِيُّ بْنُ عَبْدِ الْحَمِيدِ عَنْ سُلَيْمَانَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا.
PRIČAO NAM JE Abdullah b. Jusuf, njemu Lejs prenoseći od Seida Makburija, (on) od Šerika b. Abdullaha b. Ebu-Nemira, da je on čuo Enesa b. Malika, gdje govori:
– Dok smo sjedjeli u džamiji s Vjerovjesnikom, sallallahu alejhi ve sellem, dođe na devi jedan čovjek, zaustavi ga (pred džamijom) i sveza, a onda ashabima (njima) reče:
“Ko je od vas Muhammed?”
Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, sjedio je među njima naslonjen i mi mu odgovorismo: “Ovaj naslonjeni bijeli čovjek!”
Potom onaj čovjek reče: “Sine Abdul-Muttaliba!”
– Odazivam ti se! – odgovorio mu je Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem.
Čovjek je Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, opet rekao: “Pitat ću te i bit ću uporan, pa ne ljuti se na mene.”
– Pitaj što god hoćeš! – reče Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, a on reče;
– Pitam te, tako ti tvoga Gospodara i Gospodara onih prije tebe, je li tebe Allah poslao cijelom svijetu?
– Allahu moj, da – kazao je (on).
– Pitam (zaklinjući) te Allahom reče čovjek je li tebi Allah naredio da klanjamo pet namaza u toku dana i noći?
– Allahu moj, da – reče ponovo (Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem).
– Pitam (zaklinjući) te Allahom – upita opet čovjek – da li ti je Allah naredio da postimo svake godine ovaj mjesec (ramazan)?
– Allahu moj, da – odgovori on.
– Pitam (zaklinjući) te Allahom – reče čovjek – je li ti Allah naredio da od naših bogataša uzimaš zekat i dijeliš našim siromasima?
-Allahu moj, da-potvrdi Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem.
Potom čovjek reče: “Vjerujem u sve što si (od Allaha) donio. Ja sam Dimam b. Salebe, brat Benu-Sa'da b. Bekra, izaslanik svoga naroda, koji je iza mene ostao.
U ovom značenju su ovaj hadis prenijeli još, Musa
i Ali b. Abdul-Hamid od Sulejmana, (ovaj) od Sabita, (on) od Enesa, (a ovaj) od Vjerovjesnika, sallallahu alejhi ve sellem.
