Broj hadisa: 253
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ، قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ آدَمَ، قَالَ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ، عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ، أَنَّهُ كَانَ عِنْدَ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ هُوَ وَأَبُوهُ، وَعِنْدَهُ قَوْمٌ فَسَأَلُوهُ عَنِ الْغُسْلِ،. فَقَالَ يَكْفِيكَ صَاعٌ. فَقَالَ رَجُلٌ مَا يَكْفِينِي. فَقَالَ جَابِرٌ كَانَ يَكْفِي مَنْ هُوَ أَوْفَى مِنْكَ شَعَرًا، وَخَيْرٌ مِنْكَ، ثُمَّ أَمَّنَا فِي ثَوْبٍ.
PRIČAO NAM JE Abdullah b. Muhammed, njemu ispričao Jahja b. Adem, a njemu Zuhejr prenoseći od Ebu-Ishaka, koji je kazao da mu je Ebu-Dža'fer pričao da je bio kod Džabira b. Abdullaha on i njegov otac, a kod njega bijahu još neki ljudi i pitaše ga za kupanje.
– Dovoljan ti je sa’ vode – odgovori Džabir.
– Meni nije dovoljan – reče neki čovjek.
Džabir mu odgovori: “Bio je dovoljan i onome ko je imao bujniju kosu i bio bolji od tebe.” Zatim je (Džabir) klanjao namaz kao imam u jednoj haljini.
